rośliny lecznicze

См. также в других словарях:

• naparstnica — ż II, DCMs. naparstnicacy; lm D. naparstnicaic 1. bot. «Digitalis, roślina zielna z rodziny trędownikowatych, o jajowatych liściach, o kwiatach dużych, purpurowych lub żółtych, zebranych w długie grona na szczycie łodygi; występuje w wielu… …   Słownik języka polskiego

• Michael Wink — (* 10. April 1951 in Esch Bad Münstereifel) ist ein deutscher Biologe. Leben Von 1971 bis 1977 studierte er Biologie und Chemie an der Universität Bonn. 1980 wurde Michael Wink an der Technischen Universität Braunschweig zum Dr. rer. nat.… …   Deutsch Wikipedia

• marzanowaty — + bot. marzanowate «Rubiaceae, rodzina roślin dwuliściennych, obejmująca około czterech i pół tysiąca gatunków krzewów lub drzew, rzadziej roślin zielnych, występujących głównie w strefie międzyzwrotnikowej, także w strefach umiarkowanych i… …   Słownik języka polskiego

• leczniczy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 7}} służący do leczenia lub mający zdolność leczenia; terapeutyczny, uzdrawiający : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zakład leczniczy. Zabieg leczniczy. Substancja lecznicza. Rośliny, wody lecznicze. Lecznicze… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przemysłowy — przemysłowywi «dotyczący przemysłu, związany z przemysłem; mający zastosowanie w przemyśle» Centrum, miasto przemysłowe. Ośrodek przemysłowy. Zakład przemysłowy. Urządzenia przemysłowe. ∆ Rośliny przemysłowe «rośliny oleiste, włókniste,… …   Słownik języka polskiego

• liliowaty — + bot. liliowate «Liliaceae, rodzina roślin z klasy jednoliściennych, obejmująca ponad 2800 gatunków, występujących we wszystkich częściach świata, najczęściej w suchych obszarach podzwrotnikowych; 42 gatunki rosną w Polsce w stanie dzikim, inne… …   Słownik języka polskiego

• mięta — ż IV, CMs. mięcie; lm D. mięt 1. «Mentha, roślina zielna z rodziny wargowych, występująca w wielu gatunkach, głównie w umiarkowanej strefie półkuli północnej; rośnie dziko, niektóre gatunki uprawiane są też jako rośliny ozdobne lub lecznicze, np …   Słownik języka polskiego

• piołun — m IV, D. u, Ms. piołunnie; lm M. y 1. «Artemisia absinthium, wieloletnia roślina z rodziny złożonych, o silnej, ostrej woni; rośnie na nieużytkach, przydrożach i polanach leśnych w umiarkowanych strefach Eurazji, w Polsce pospolita, używana do… …   Słownik języka polskiego

• przytulia — ż I, DCMs. przytulialii; lm D. przytulialii bot. «Galium, roślina z rodziny marzanowatych, o wielkich, nagich lub szorstko owłosionych łodygach, kwiatach białych, żółtych lub różowych, zebranych w wiechy, występująca w trzystu gatunkach, głównie… …   Słownik języka polskiego

• szałwia — ż I, DCMs. szałwiawii; lm D. szałwiawii (szałwiawij) «Salvia, bylina z rodziny wargowych, o pojedynczych lub pierzastych liściach i grzbiecistych kwiatach zebranych na szczycie łodygi, występująca na całej kuli ziemskiej; niektóre gatunki… …   Słownik języka polskiego

• wilczy — przym. od wilk w zn. 1 Wilcza skóra. Wilcze wycie. Wilcze stado. Wilcze ślady. Wilczy trop. ∆ Wilczy dół «dół, zamaskowany gałęziami i mchem, stosowany dawniej jako pułapka na zwierzęta łowne, zwłaszcza na wilki; także: dół z wbitymi w dno palami …   Słownik języka polskiego